Walter Lück, em. Kreispfarrer und Dozent für Biblisches Hebräisch in Oldenburg, war längst im Ruhestand, als seine Gemeinde den Wunsch nach plattdeutschen Gottesdiensten zum Weihnachtsfest an ihn herantrug, den er gerne auf seine wunderbar humorvolle Weise erfüllt hat. Geschichten, die zum Miterleben einladen. Haben Sie sich schon einmal ausgedacht, wo oder wer Sie zur Zeit der Geburt Jesu gern gewesen wären? Ich jedenfalls kann mir viele Situationen ausmalen, in denen ich gern anwesend gewesen wäre. Auch davon erzähle ich in diesem Büchlein. Das steht zwar nicht alles in der Bibel, aber mich hat auch keiner gefragt. Auch schon mit geringen Plattdeutsch-Kenntnissen sind die Weihnachtspredigten ein Lesegenuss!

Autorentext
Walter Lück, geb. 1930 in Luzk (Ukraine), gestorben im August 2018 Abitur 1961 am Johanneum zu Lübeck Studium der Theologie in Kiel, Tübingen und Göttingen Vikariat in Cardiff (Großbritannien) Pastor in Hannover, Otterndorf (Land Hadeln), Loccum (Ev. Akademie), Bremen (Studentenpfarramt) Schulpfarramt in Langen (Hessen) und Oldenburg Kreispfarrer in Oldenburg Lehrer und Dozent für Biblisches Hebräisch am Herbart-Gymnasium und der Universität in Oldenburg

Leseprobe
So güng ook Josef vun Galiläa ut de Stadt Nazareth mit Maria, de em antruut weer, un de schull Moder warrn. (Lukas 2, 4 un 5) Leve Lüüd! Lest Jaar to Wiehnachten is veel över Maria predigt un schrieven worrn. Dar weer mennich Phantasiekraam bi. Ick hebb mi vörnamen, dat in düssen Jaar beten trechttorücken. För dat hebb ick en Breef an Maria schreven, un düssen Breef will ick jo vörlesen. Viellicht ward dat sogar 'n Predigt, 'n Lesepredigt sotoseggen. Leve Maria! Vunabend fiert wi den Geburtsdag vun dien Söhn Jesus. He is för us de Minsch worrn, de us versekert het, dat Gott us leev het. Ja, dat Gott keen Ünnerscheed maakt, of een witt, geel, bruun odder swatt is, of een arm odder riek, klook odder dösig is. Jesus het us för wiß seggt, dat Gott us elk een Dag de Schangs gifft, nee antofangen, jüst so, as weern wi nee boren. De weest noch wo dat weer, as he to Welt kamen schull. Wat sünd ji, Du un Dien Josef, dör Bethlehem lopen, un nüms harr Rüüm för jo in sien Huus. Oplest hebbt ji in'n Stall vun en Gastweertschap ünnerkrupen kunnt. Wedder torügg in Nazareth hest Du veel Freid an Dien Kind hatt. He weer en plietschen Jung, het sick ornlich schickt un nix anstellt mit de annern Brieten ut de Stadt. As he grötter weer, meist old noog to'n Heiraten, dar is he vun to Huus weglopen. He het allens liggen laten un is na Hannes hen, den Döper, de an'n Jordan stahn un luuthals bölken dee, de Lüüd schullen sick döpen laten un denn beter Minschen warrn. Du hest dat mit Vertroon tolaten, ook as he denn sien eegen Weg funn un predigen dee, dat Gotts Leevde keen Vörbedingen kennt un dat Gott alleen de Minschen beter maken kann un keeneen sick sülben. As he denn mit siene Jüngers na Jerusalem trock un in Gotts Naam den Tempel reformeern wull, dar büst Du mitgahn. Un denn hest Du mit ansehn mußt, op welke Wies se em dotslahn deen. Dar hest Du swaar an to drägen hatt. Siene Frünn hebbt later vertellt, he weer vun de Doden upstahn un harr sick sehn laten un jem seggt, se schullen man wieter siene Jüngers blieven. Nüms weet, wo Du afbleven büst. Allens wat wi weet is dat: In Jerusalem het dat Krieg geven mit Mord un Dootslag. Siene Jüngers sünd in de Welt los un hebbt vun Dien Jesus predigt. Se hebbt em heel groot henstellt, meist as en Gott, tominst as Gott sien Söhn. Bi de Grieken hebbt se nich veel Gloven funn. Dar heet dat: Söhns vun Gott hebbt wi sülben, to'n Bispill Herakles odder König Alexander. Us Gott Zeus het ehr Mudders bislapen. Jo Jesus sien Vadder weer man blots en Timmermann, anners nix. Denn kann he keen Gottssöhn ween. Vun nix kümmt nix. O Maria, dar hebbt de Jüngers sick op Glatties föhrn laten. Se wullen nu ja bewiesen, dat Jesus warraftig Gotts Söhn is. Foorts heebt se de Bibel upslaan un naleest. Kunn ja angahn, dat een vun de Propheten wat vörutrüükt het. Bi den Prophet Jesaja gifft dat en Stremel, de vun en junge Fru hannelt, de swanger warrn un en Söhn kregen schall. Nu harrn se man blots en grieksch Översetten vun dat Ole Testament, un dar stünn, dat dat en Jungfru weer. Un dit verdwatschte Översetten hebbt se as Bewies namen för dat Jesus Gott to'n Vadder harr. Se hebbt sogar noch een dropsett: Du weerst, naadat Du Jesus boren hest, wieter Jungfru bleven. Un dat weer erst dat richtige Wunner. Sowat het dat nich mal bi de Grieken geven. Na, ick meen: Wat is dat för Snackeree. Man de Theologen meenen denn, dat hett allens wat anners to bedüden, dat weer sotoseggen symbolsch meent. Ick find ja: dat höört sick nich, över Intimitäten vun'n anständige Fru to preestern. Dat höört sick ook nich mit de Utreed vun Symbolik. Later hebbt so ahn Enn wieter över Di philosopheert, hebbt Di Gottsmudder un Himmelskönigin nöömt. Du weerst ook vun de Doden upstahn un na baben na'n Heben föhrt. För veele Lüüd hebbt se Di höger un Jesus in'n Weg stellt. Maria, ick bitt Di: Nimm dat allens nich för ungoot, wat de Preesters Di naseggt hebt. Du büst en eenfach Fru un Mudder ween. Du hest Dien Söhn sien eegen Weg gahn laten un em nich Dien Weg upsackt. Du hest Di an dat halen, wat in de Bibel steiht: Dat de Minsch na Gott sien Bild maakt is un nich na Mudder odder Vadder sien Bild. Darför hest Du em free geven, ook wann Di dat in't Hart snieden dee. As he na Hannes, den Döper, losgahn un later sülben predigen dee, dar hebbt Dien Nabers meent, he weer en beten verdreiht in'n Kopp. Man Du hest to em stahn, hest vertroot, dat he allens richtig maakt. Du hest nich mit em angeven. Du hest Di nich mit em en Naam maken wullt. Du hest Di nich upspeelt, so dat de Lüüd mehr up Di statts up Jesus passen deen. Du hest em nich in'n Weg stahn. Du hest ut em nich en Mudderknecht maakt, un so kunn he de Gottsknecht warrn, as de Prophet dat vörut seggt het. Dat schriev ick Di as een, de recht un slecht versöcht, to de Frünn vun Dien Söhn Jesus to höörn, Di to respekteern, man em alleen to priesen. Leve Lüüd! Dat is mien Breef an Maria. Un wenn ji meent, dat weer nu doch ook 'n Predigt, den schall Gott jo togoot noch sien Segen darto geven.

Inhalt
Paar Wöör vörut 3 Dat Evangelium as Lukas dat vertellt hett 5 En grote Freid hebb ick jo to vertellen (Lukas 2,10) 7 He keem darhen, wo allens em tohörn dee ... (Johannes 1,11) 10 Lat us gau röverlopen na Bethlehem ... (Lukas 2,15) 14 Un dar weern in de sülvige Gegend Schäpers ... (Lukas 2,8 un 9) 17 Wüllt ji würkli as Christenminschen lewen (Paulus, Philipperbrief 2,5 11) 20 Denn en Kind is för us to Welt kamen ... (Jesaja 9,5 un 6) 23 So güng ook Josef vun Galiläa ut de Stadt Nazareth mit Maria ...(Lukas 2,4 un 5) 26 Lov un Ehr dar baben för usen Herrgott ... (Lukas 2,14) 29 Steernkiekers kemen wiet vun Oosten ... (Matthäus 2,1) 32 Maria awer beheel all düsse Wöör un let ... (Lukas 2,19) 36 Lütt plattdüütsch Wöörbook för de, de Platt noch lehrn willt 39